Gløymde kvinner
TEATER
PROFESORA
Av Catti Brandelius
Musikk: Uje Brandelius
Med: Catti Brandelius og Marcella Svensson
Teaterhuset Avant Garden, Trondheim
Sjarmerande og naivistisk førelesing om kvinner historia har gløymd.
I samband med feiringa av kvinnedagen, gjesta den svenske multikunstnaren Catti Brandelius Teaterhuset Avant Garden med ei oppsetting om akademia og den langt frå kjønnsnøytrale historieskrivinga. Det var ei sjarmerande framsyning som var ei lett blanding av performance, teater, konsert og førelesing. Catti Brandelius har på få år rukke å få seg ein solid CV i grannelandet, men ho er relativt ukjend hos oss. Medan ho tok si kunstfaglege utdanning, kalla ho seg Miss Universum og med dette alter ego gjorde ho for fire år sia furore med oppsettinga Modern Fart der ho mellom anna nytta ein kjempepenis for å intervjue store tenkarar som Platon og Aristoteles om kvinnesynet deira.
Nå har ho skifta alter ego og kallar seg Profesora. Ho vil vere klok, intellektuell og formidle kunnskap, og framsyninga har form som ei litt keitete og kaotisk førelesing framført på eit særs sjarmerande og lett naivistisk vis. Salen er studentane og ho er førelesar. Tema er dei skeive kjønnsforholda i akademia. Ho startar med å fortelle at heile 60 prosent av studentane i Sverige er kvinner medan kvinneprosenten blant professorane berre er seksten. Dette syns ho er merkeleg, og gjennom ein kjapp gjennomgang av dei siste tusen åra, dreg ho fram sterke, kloke, men relativt gløymde kvinner frå Hildegard von Bingen til den ikkje fullt så gløymde Simone de Beauvoir. Verda går nok framover, men ho går ganske seint.
Med seg på scena har Profesora Styret (Marcella Svensson) som korer på songane, og hjelper til med lydbildet, og i tillegg sjølvsagt ein overhead med amatørmessige foilar. Det er kunnskapsformidlinga til professoren som er viktig, og alt anna er staffasje. Brandelius dyrkar det litt keitete og naivistiske, og det gjer framsyninga humoristisk og ironiserande sjølv om det stundom er ganske sterke saker ho presenterer. Songane står godt til dei ulike historiene, og blir sleppt som eigen CD i desse dagar. Profesora er ei relativt upretensiøs, underhaldande og ironiserande framsyning om ei røynd som er langt frå humoristisk.
Amund Grimstad
(Meldinga stod i Klassekampen fredag 10. mars 2006)
PROFESORA
Av Catti Brandelius
Musikk: Uje Brandelius
Med: Catti Brandelius og Marcella Svensson
Teaterhuset Avant Garden, Trondheim
Sjarmerande og naivistisk førelesing om kvinner historia har gløymd.
I samband med feiringa av kvinnedagen, gjesta den svenske multikunstnaren Catti Brandelius Teaterhuset Avant Garden med ei oppsetting om akademia og den langt frå kjønnsnøytrale historieskrivinga. Det var ei sjarmerande framsyning som var ei lett blanding av performance, teater, konsert og førelesing. Catti Brandelius har på få år rukke å få seg ein solid CV i grannelandet, men ho er relativt ukjend hos oss. Medan ho tok si kunstfaglege utdanning, kalla ho seg Miss Universum og med dette alter ego gjorde ho for fire år sia furore med oppsettinga Modern Fart der ho mellom anna nytta ein kjempepenis for å intervjue store tenkarar som Platon og Aristoteles om kvinnesynet deira.
Nå har ho skifta alter ego og kallar seg Profesora. Ho vil vere klok, intellektuell og formidle kunnskap, og framsyninga har form som ei litt keitete og kaotisk førelesing framført på eit særs sjarmerande og lett naivistisk vis. Salen er studentane og ho er førelesar. Tema er dei skeive kjønnsforholda i akademia. Ho startar med å fortelle at heile 60 prosent av studentane i Sverige er kvinner medan kvinneprosenten blant professorane berre er seksten. Dette syns ho er merkeleg, og gjennom ein kjapp gjennomgang av dei siste tusen åra, dreg ho fram sterke, kloke, men relativt gløymde kvinner frå Hildegard von Bingen til den ikkje fullt så gløymde Simone de Beauvoir. Verda går nok framover, men ho går ganske seint.
Med seg på scena har Profesora Styret (Marcella Svensson) som korer på songane, og hjelper til med lydbildet, og i tillegg sjølvsagt ein overhead med amatørmessige foilar. Det er kunnskapsformidlinga til professoren som er viktig, og alt anna er staffasje. Brandelius dyrkar det litt keitete og naivistiske, og det gjer framsyninga humoristisk og ironiserande sjølv om det stundom er ganske sterke saker ho presenterer. Songane står godt til dei ulike historiene, og blir sleppt som eigen CD i desse dagar. Profesora er ei relativt upretensiøs, underhaldande og ironiserande framsyning om ei røynd som er langt frå humoristisk.
Amund Grimstad
(Meldinga stod i Klassekampen fredag 10. mars 2006)
innlegg av Amund Grimstad på
22:28
<< Startsiden